Julian Tuwim.

Julian Tuwim (ur. 13 września 1894 w Łodzi, zm. 27 grudnia 1953 w Zakopanem) – polskipoeta, pisarz, autor wodewili, skeczy, librett operetkowych i tekstów piosenek, jeden z najpopularniejszych poetów dwudziestolecia międzywojennego. Współzałożyciel kabaretu „Pikador” oraz grupy poetyckiej „Skamander”. Bliski współpracownik tygodnika Wiadomości Literackie. Tłumacz poezji rosyjskiej, francuskiej, niemieckiej oraz łaciny. Brat polskiej literatki i tłumaczki Ireny Tuwim, kuzyn aktora kabaretowego i piosenkarza Kazimierza "Lopka" Krukowskiego. Podpisywał się ponad czterdziestoma pseudonimami m.in. Oldlen, Tuvim, Schyzio Frenik, Wim, Roch Pekiński.

Jedynym właścicielem autorskich praw majątkowych wszystkich utworów poety oraz jego siostry Ireny Tuwim-Stawińskiej jest Fundacja im. Juliana Tuwima i Ireny Tuwim, założona w 2006 r., przez córkę Tuwima Ewę Tuwim-Woźniak.

Lata młodości (1894-1916) [edytuj]

Urodził się 13 września 1894 w Łodzi, przy ul. Widzewskiej 44, w mieszczańskiej rodzinie. W latach 1904-1914 uczęszczał do Męskiego Gimnazjum Rządowego w Łodzi. Na początku uczył się słabo, nie okazywał zainteresowania przedmiotami ścisłymi, zwłaszcza matematyką, przez co powtarzał szóstą klasę. W 1905, z powodu przetaczającej się przez Łódź rewolucji, rodzina Tuwimów musiała opuścić miasto i schronić się na pewien czas we Wrocławiu. Zadebiutował w 1911 przekładem na esperanto wierszy Leopolda Staffa^[3]. W roku 1913 miał miejsce jego właściwy debiut poetycki, wiersz Prośba opublikowany został w Kurierze Warszawskim. Utwór poeta podpisał inicjałami St. M., poznanej w 1912, swojej przyszłej żony Stefanii Marchwiówny.

W 1939 wyemigrował przez Rumunię, Włochy do Francji, a po jej kapitulacji (1940) doBrazylii, aby ostatecznie osiąść w USA. Wspólnie z Janem Lechoniem, Antonim Słonimskim, Kazimierzem Wierzyńskim oraz Mieczysławem Grydzewskim (określanymi jako poeci satelici) spotykali się we paryskiej kawiarni Café de la Régence (dominował tam nastrój melancholijny, nostalgia, smutek, poczucie klęski oraz przekonanie, że trzeba być duchowym przywódcą narodu – tak zwany nurt skamandrycki). W obliczu zagrożenia i kapitulacji Francji, Tuwim, razem z Lechoniem, udali się przez Hiszpanię do Lizbony(Portugalia), a następnie do Rio de Janeiro (Brazylia), gdzie dołączył do nich Kazimierz Wierzyński.


Dla nas jest wazne ze w Brazylii pisal "Kwiaty Polskie". gdzie jest fragment o Niezapominajkach. Nazwa naszego zespolu folklorystycznego. W Domu Polskim mamy i pamiatki po tym wielkim poecie.

Ksiazka "Dzieje Polski" wlasnosc Juliana Tuwima ktora podpisal jednym z ponad 40 roznych podpisow.